🐬 Wirusowe Zapalenie Skóry Zdjęcia

Brodawczak skóry jest nowotworem łagodnym o etiologii wirusowej. Rak płaskonabłonkowy skóry to nowotwór złośliwy, pojawiający się u osób starszych, który ma związek z narażeniem na promieniowanie słoneczne. W przeciwieństwie do brodawczaka skóry, rośnie bardzo szybko, a w zaawansowanym stadium może dawać przerzuty odległe. sa i/lub zapalenie wątroby. Zaostrzeniom tym moż-na i należy zapobiegać farmakologicznie [23]. Wirusowe zapalenie wątroby typu C wywołuje HCV, należący do rodziny Flaviviridae. Materiałem genetycznym wirusa jest kwas rybonukleinowy (RNA, ribonucleic acid) [24]. Okres inkubacji zaka-żenia wynosi 15–150 dni. Wśród zakażonych 70– Kontaktowe zapalenie skóry - leczenie. Jeśli kontaktowe zapalenie skóry jest wynikiem uczulenia, pacjentowi podaje się leki antyhistaminowe, które zatrzymają reakcję alergiczną. Gdy kontaktowe zapalenie skóry obejmuje ponad 1/3 powierzchni ciała, lekarz może podjąć decyzję o podaniu kortykosterydów. 1.1. Wirusowe infekcje narządów płciowych. Najczęstszą i najpoważniejszą infekcją narządów płciowych jest zakażenie wirusem HPV (wirus brodawczaka ludzkiego). Dotyka on zarówno mężczyzn, jak i kobiet. Dla kobiet jest on szczególnie niebezpieczny, ze względu na możliwość zakażenia płodu w przypadku ciąży. Układ limfatyczny (zwany układem chłonnym) zbudowany jest z naczyń limfatycznych oraz narządów, takich jak: grasica, migdałki, grudki chłonne, węzły chłonne. Narządy te wytwarzają komórki zwane limfocytami, które wchodzą w skład chłonki (limfy) i spływają naczyniami limfatycznymi do krwi. Mykoplazmoza a atypowe zapalenie płuc. Zapalenia płuc możemy podzielić na kilka sposobów. I tak, w zależności od miejsca zakażenia, wyróżniamy zapalenia szpitalne i pozaszpitalne. Ze względu na rodzaj odpowiedzialnego za nie drobnoustroju zapalenia płuc dzielimy na bakteryjne, wirusowe i grzybicze. Stany zapalne skóry o podłożu grzybiczym często umiejscawiają się na nogach. Zakażenia bakteryjne, np. w postaci czyraka, obejmują przede wszystkim owłosioną skórę głowy, a choroby wirusowe częściej lokalizują się na całym ciele, z charakterystycznym szerzeniem się zmian np. z okolic twarzy na tułów . Do chorób tych należą do nich: wiosenne zapalenie spojówek (rzadkie w naszym klimacie), atopowe zapalenie spojówek i twardówki (występuje często u chorych na atopowe zapalenie skóry) oraz olbrzymiobrodawkowe zapalenie spojówek (na wewnętrznej powierzchni powiek tworzą się małe narośla – brodawki, które silnie drażnią Ostre wirusowe zapalenie wątroby typu B może powodować objawy ostrej choroby zapalnej lub wywoływać jedynie niespecyficzne symptomy, takie jak: zażółcenie skóry oraz twardówek; zmęczenie i osłabienie organizmu; silne bóle mięśni i stawów; nudności i wymioty; utrzymujący się przez dłuższy czas stan podgorączkowy; ból w xWzs7. Najczęściej występujące choroby wirusowe skóry Wśród najczęściej występujących chorób wirusowych dotykających zarówno kobiety, jak i mężczyzn (w każdym wieku) można wymienić takie dolegliwości jak: opryszczka, brodawki wirusowe skórne i płciowe, ospa wietrzna, półpasiec, mięczak zakaźny. Drogą zakażenia jest najczęściej bezpośredni kontakt fizyczny z osobą chorą (pocałunek, stosunek płciowy, dotyk), ale może do niego dojść również za pośrednictwem przedmiotów, np. ręczników, naczyń, a w przypadku dzieci – zabawek, których wcześniej używał ktoś cierpiący na daną dolegliwość. Wirusy, po wniknięciu do organizmu, namnażają się w komórkach, wywołując różne reakcje – powstawanie guzów, sączących się pęcherzyków, krost, wykwitów itp. Opryszczka – 2 wirusy Opryszczka to choroba wywoływana przez 2 typy wirusa Herpes simplex virus: HSV 1 i HSV2. Pierwszy skutkuje pojawieniem się objawów w obrębie twarzy (głównie usta, najczęściej na ich granicy ze skórą, ale może również zostać przeniesiona na błony śluzowe nosa czy na oczy – wywołując zapalenie rogówki). Do zakażenia dochodzi poprzez kontakt z chorym – drogą kropelkową – lub poprzez kontakt z używanymi przez niego naczyniami, sztućcami czy nawet ręcznikiem do twarzy. Drugi wywołuje objawy w okolicach narządów płciowych – zarówno kobiet, jak i mężczyzn i przenosi się właśnie drogą płciową. Szacuje się, że wirusem HSV1 zarażonych jest aż 90% globalnej populacji! Po pierwszym zakażeniu, wirus wędruje do zwojów nerwowych w mózgu, gdzie przebywa, co jakiś czas „budząc się” i skutkując pojawieniem się na skórze swędzących, wypełnionych surowiczą treścią pęcherzyków, które następnie ropieją i pękają, by w finalnej fazie zaschnąć i pokryć strupem. Każda osoba, która została zarażona, jest nosicielem wirusa do końca życia. W przypadku HSV2 u mężczyzn pojawiają się pęcherzykowe wykwity skórne zlokalizowane na prąciu, rzadziej na mosznie lub wewnętrznej części ud. Natomiast u kobiet pęcherzyki umiejscawiają się na wargach sromowych, kroczu, w pochwie oraz szyjce macicy (nie muszą pojawić się na wszystkich naraz). Opryszczka najczęściej ma charakter samoograniczający się po kilku dniach – ale zdarza się, że zakażenie wirusem przybiera cięższą postać. Leczenie opryszczki Niestety do dziś nie wynaleziono remedium na wirusa Herpes simplex – na rynku obecne są medykamenty przeciwwirusowe, ale nie są one w stanie całkowicie usunąć go z naszego organizmu, a jedynie hamują jego namnażanie w komórkach. W przypadku zakażenia HSV1 i pojawienia się wykwitów na ustach można również stosować specjalne plasterki, które przyspieszają wysuszanie pęcherzy i ułatwiają ich gojenie. Dodatkowo osłonięcie/zaklejenie chorego miejsca minimalizuje możliwość przeniesienia wirusa np. w okolice błon śluzowych nosa czy do oka. Osoby zakażone HSV2 powinny zgłosić się do dermatologa – a jeśli zmiany dotyczą kobiety ciężarnej, konieczna jest konsultacja ginekologiczna. Brodawki wirusowe Jest to grupa schorzeń skóry wywołanych przez ludzkiego wirusa brodawczaka (HPV). Wirus wnika do skóry w następstwie bezpośredniego kontaktu. Do zakażenia dochodzi w miejscach najczęściej narażonych na urazy, czyli stopy, ręce, kolana. Zakażeniu sprzyja wspólne użytkowanie basenów, łazienek, sypialni. Wirus powoduje namnażanie się komórek skóry, co w rezultacie powoduje powstawanie brodawek. Zmiany mogą się lokalizować zarówno na skórze, jak i błonach śluzowych. Brodawki w okolicach płciowych zwane też kłykcinami kończystymi należą do chorób przenoszonych drogą płciową. Leczenie brodawek wirusowych Metody terapeutyczne obejmują leczenie zachowawcze i zabiegowe. Leczenie preparatami zewnętrznymi jest skuteczne przy zmianach o niewielkim nasileniu. . W przypadkach zmian bardziej nasilonych i niepoddających się leczeniu zachowawczemu skuteczne są metody zabiegowe, takie jak krioterapia ciekłym azotem lub podtlenkiem azotu, elektrochirurgiczne usunięcie brodawek, zastosowanie lasera CO2 lub chirurgiczne opracowanie zmian skórnych. Wybór metody jest zróżnicowany i dostosowywany indywidualnie przez lekarza dermatologa. Należy pamiętać, że wyżej wymienione sposoby leczenia są tylko metodami leczącymi objawy. Nie ma leku skutecznie eliminującego wirusa HPV ze skóry. Mięczak zakaźny Jest to powszechnie występujące zakażenie skóry wywołane przez wirusa mięczaka zakaźnego (MCV). Choroba najczęściej występuje u dzieci w wieku szkolnym i u młodych dorosłych aktywnych seksualnie. Zakażalność jest duża. Do zakażenia dochodzi w wyniku bezpośredniego kontaktu fizycznego skóry ze zmianą chorobową. Choroba objawia się występowaniem guzków o gładkiej, kopulastej powierzchni, często z wgłębieniem w centrum, barwy skóry zdrowej lub białawej Wykwity najczęściej lokalizują się na skórze rąk, twarzy i narządów płciowych. Mogą zajmować też błony śluzowe. Jak leczymy? Choroba ma charakter samoograniczający, a zmiany ustępują samoistnie bez pozostawienia śladu. Może to trwać jednak wiele miesięcy. W leczeniu stosuje się chirurgiczne usuwanie guzków lub miejscowe preparaty, które powodują ustąpienie zmian. Po przebyciu choroby bardzo rzadko zmiany pojawiają się po raz drugi. Fot: CherriesJD / Wirusowe zapalenia skóry mogą występować zarówno u dzieci, jak i u dorosłych. Mogą wynikać z korzystania z jednego basenu czy łazienki. Większość zakażeń wirusowych znika samoistnie. Można stosować leki hamujące namnażanie wirusa. Wirusowe zapalenie skóry najczęściej wywoływane jest przez wirusy opryszczki zwykłej i półpaśca, a także ospy wietrznej, brodawczaka czy mięczaka zakaźnego. Wirusy po wniknięciu do komórek skóry wywołują różne reakcje i zmiany skórne – od drobnych pęcherzyków po groźne guzy. Wirusowe zapalenia skóry – przyczyny Wirusowe zapalenie skóry może być wywołane przez różnego rodzaju wirusy mające powinowactwo do komórek skóry człowieka. Wirus może wniknąć do ludzkiego organizmu na różne sposoby. Najczęściej dochodzi do tego w wyniku kontaktu z zakażoną osobą. Zobacz film: Opryszczka wargowa przyczyny i leczenie. Źródło: 36,6. Wirusowe zapalenie skóry wywołane wirusem opryszczki Opryszczka to powszechnie znana choroba, szczególnie kojarzona ze zmianami opryszczkowymi w okolicy warg. Czynnikiem wywołującym opryszczkę jest wirus Herpes simplex (HSV). Zapalenie skóry może jednak objąć nie tylko okolicę warg (charakterystyczna dla typu 1 HSV), ale również narządy płciowe (w przypadku wirusa typu 2). Zakażenie następuje na skutek kontaktu bezpośredniego z zakażoną osobą lub drogą kropelkową. Zdarzają się również zakażenia okołoporodowe, kiedy wirus opryszczki okolic płciowych przenosi się na noworodka. Wirus daje charakterystyczny objaw drobnych pęcherzyków wypełnionych surowiczą, a następnie ropną treścią. Otoczenie pęcherzyków jest czerwone. Pęcherze mogą pękać i pozostawiać w skórze ubytek pokryty strupem. Rzadko zdarzają się objawy ogólnoustrojowe w postaci dreszczy, osłabienia czy powiększenia węzłów chłonnych. Charakterystyczne dla wirusowego zapalenia skóry wywołanego opryszczką jest to, że objawy ustępują w ciągu kilku dni, jednak wirus przechodzi w stan utajenia, przenikając do tkanki nerwowej. Podczas ponownego spadku odporności może dojść do reaktywacji wirusa. Opryszczka jest niebezpieczna dla małych dzieci, szczególnie niemowląt, ponieważ może przybrać uogólniony charakter. Nie ma leku, który całkowicie eliminuje wirus opryszczki z organizmu. W przypadku ciężkiego wirusowego zapalenia skóry można zastosować acyklowir hamujący namnażanie się wirusa w komórkach. Wirusowe zapalenie skóry wywołane przez mięczaka zakaźnego Kolejnym powszechnie występującym czynnikiem sprawczym wirusowego zapalenia skóry jest mięczak zakaźny. Jest to wirusowe zapalenie skóry występujące przede wszystkim u dzieci i młodych dorosłych. Charakteryzuje się dużą zakaźnością. Zakaźne są zmiany skórne, dlatego też właśnie kontakt z nimi może powodować zakażenie. Objawy mięczaka zakaźnego to guzki o gładkiej powierzchni z centralnym wgłębieniem. Zmiany lokalizują się głównie na twarzy, rękach i narządach płciowych. U dzieci wirusowe zapalenie skóry na podłożu mięczaka zakaźnego może nastąpić na basenie, w publicznej toalecie czy po prostu podczas wspólnej zabawy. Zobacz film: Szczepionka przeciwko wirusowi HPV. Źródło: 36,6. Wirusowe zapalenie skóry wywołane przez brodawki Wirusowe zapalenie skóry może być wywołane przez brodawczaka ludzkiego, czyli HPV. Do infekcji dochodzi na skutek bezpośredniego kontaktu z zakażoną osobą. Ponadto do zakażenia może dojść przy wspólnym użytkowaniu basenów czy łazienki. Wirus brodawczaka powoduje intensywne namnażanie się komórek naskórka z wytworzeniem charakterystycznych brodawek. Lokalizacja wirusowego zapalenia skóry wywołanego tym objawem jest różna – w dowolnym miejscu na ciele. Wirus HPV ma wiele podtypów, z czego kilka jest tzw. onkogennych, czyli prowadzących do rozwoju nowotworu. Brodawki wirusowe są bardzo zakaźne. Może dochodzić nie tylko do zarażania osób z otoczenia, ale również do przenoszenia brodawek na własnym ciele. Brodawki zwykłe to zapalenia wirusowe skóry charakteryzujące się grudkami o chropowatej powierzchni, nieróżniące się barwą od skóry otaczającej. Najczęściej tworzą się na stopach i dłoniach. Leczenie polega na stosowaniu preparatów hamujących namnażanie się komórek, złuszczanie się ich, a także wspomagających miejscową odporność skóry. Zobacz film: Budowa i funkcje skóry. Źródło: 36,6. Co to jest? Jest to grupa chorób skóry wywołana prze wirusy. Do najczęstszych chorób wirusowych zaliczamy opryszczkę zwykłą, brodawki wirusowe skórne i płciowe, półpasiec, ospę wietrzną oraz mięczaka zakaźnego. Jakie są przyczyny wirusowych chorób skóry? Wirusy są cząstkami zbudowanymi z białek oraz kwasów nukleinowych czyli DNA lub RNA. Nie posiadają zdolności do samodzielnego rozmnażania się. W celu powielenia swojego materiału genetycznego wykorzystują komórki organizmu żywego, komórki skóry człowieka. Do zakażenia dochodzi najczęściej na drodze bezpośredniego kontaktu fizycznego, ale poszczególne typy wirusów mogą przenikać do organizmu człowieka na inne, swoiste sposoby. Wirusy, wnikając i namnażając się w komórkach, wywołują różne reakcje w skórze, począwszy od pęcherzyków, a kończąc na guzach. Poniżej wymieniono objawy kliniczne poszczególnych chorób wirusowych skóry i możliwości ich leczenia. Opryszczka zwykła Opryszczka jest najczęściej kojarzona ze zmianami w okolicy ust. Wywołuje ją wirus Herpes simplex (HSV). W zależności od jego typu zmiany mogą występować w różnych okolicach. Wirus HSV typu 1 wywołuje najczęściej zmiany na skórze twarzy, warg ustnych lub błonie śluzowej jamy ustnej. Z kolei HSV typu 2 może powodować zmiany w obrębie narządów płciowych. Wirus HSV 2 został szerzej omówiony w dziale o chorobach przenoszonych drogą płciową. Do zakażenia dochodzi w następstwie bezpośredniego kontaktu z chorym lub drogą kropelkową. W przypadku zmian w okolicach narządów płciowych kobiety może dojść do zakażenia noworodka w trakcie porodu. Jakie są objawy opryszczki? Fot. 1. Opryszczka CDC Public Health Image Library Po przeniknięciu wirusa do organizmu pojawiają się objawy. Na skórze występują drobne pęcherzyki wypełnione początkowo treścią surowiczą, a następnie ropną. Skóra w otoczeniu pęcherzyków jest żywoczerwona. Z czasem zmiany pękają, pozostawiając nadżerki, które pokrywają się strupem. Zmianom może towarzyszyć ból w okolicy wykwitów skórnych, gorączka, dreszcze, uczucie osłabienia oraz powiększenie lokalnych węzłów chłonnych. Są to objawy tak zwanego zakażenia pierwotnego, które ustępują w ciągu kilku lub kilkunastu dni. Wirus opryszczki zwykłej posiada zdolność przechodzenia w stan utajonej aktywności. Przenika on wtedy do tkanki nerwowej, a replikacja jego materiału genetycznego zostaje ograniczona. Okres, w jakim wirus przebywa w postaci utajonej (latentnej), jest różny. W pewnych okolicznościach dochodzi do reaktywacji wirusa. Ma to miejsce w przypadku gorączki, miejscowych urazów, w wyniku działania promieniowania słonecznego, miesiączki i in.. Mówimy wtedy o nawrocie opryszczki. Opryszczka zwykła jest najczęściej samoograniczającą się chorobą o krótkotrwałym przebiegu. Należy jednak pamiętać, że w pewnych stanach zakażenie HSV może mieć groźne konsekwencje. Pacjenci ze skłonnością do atopii (cierpiący na atopowe zapalenie skóry) częściej chorują na wirusowe choroby skóry, a przebieg tych chorób może być bardzo ciężki. U pacjentów z obniżoną odpornością (AIDS, choroba nowotworowa) zmiany mogą się utrzymywać przewlekle i mieć charakter rozsiany. W przypadku, gdy wirus zajmuje struktury oka, może dojść do trwałej utraty wzroku. Co zrobić, gdy pojawią się objawy? Należy się zgłosić do dermatologa lub lekarza rodzinnego. Jeśli zmiany występują w okolicach płciowych u ciężarnej, konieczna jest konsultacja z ginekologiem (zobacz: Zakażenie narządów płciowych wirusem opryszczki u kobiet w ciąży). Jak lekarz stawia diagnozę? Rozpoznanie można ustalić najczęściej na podstawie wywiadu i objawów dermatologicznych. Diagnozę potwierdzają wymazy pobrane ze zmian skórnych przeznaczone do hodowli. Pomocne jest też badanie cytologiczne. Jakie są sposoby leczenia opryszczki? Czy możliwe jest całkowite wyleczenie? Niestety dotychczas nie wynaleziono leku eliminującego całkowicie wirusa z organizmu człowieka. Dostępne są chemioterapeutyki przeciwwirusowe hamujące jego namnażanie się w komórkach (np. acyklowir). W zależności od nasilenia objawów w leczeniu opryszki stosuje się preparaty miejscowo lub ogólnie. Pozwalają one skrócić okres choroby i/lub zmniejszyć nasilenie objawów. W przypadku częstych nawrotów można zastosować leczenie profilaktyczne – polega ono na ciągłym stosowaniu leku ogólnie w mniejszych dawkach. Co robić, by uniknąć zachorowania? Nie ma specyficznych metod zapobiegających zakażeniu HSV. Pacjenci powinni mieć świadomość, że choroba jest zakaźna i rozprzestrzenia się w wyniku bezpośredniego kontaktu. Brodawki wirusowe Jest to grupa schorzeń skóry wywołanych przez ludzkiego wirusa brodawczaka (HPV). Wirus wnika do skóry w następstwie bezpośredniego kontaktu. Na zjawisko infekcji duży wpływ ma indywidualna odporność i stan skóry. Do zakażenia dochodzi w miejscach najczęściej narażonych na urazy, czyli stopy, ręce, kolana. Zakażeniu sprzyja wspólne użytkowanie basenów, łazienek, sypialni. Wirus powoduje namnażanie się komórek skóry, co w rezultacie powoduje powstawanie brodawek. Zmiany mogą się lokalizować zarówno na skórze, jak i błonach śluzowych. Brodawki w okolicach płciowych zwane też kłykcinami kończystymi należą do chorób przenoszonych drogą płciową – zostały omówione w odpowiednim dziale. Brodawki na skórze mogą powstać w każdej lokalizacji. Istnieje wiele typów wirusa HPV. Niektóre z nich mają tak zwany potencjał onkogenny. Oznacza to, że infekcja danym typem HPV może doprowadzić do rozwoju nowotworu. Ma to szczególne znaczenie w przypadku infekcji błony śluzowej szyjki macicy i rozwoju raka w jej obrębie. Brodawki wirusowe są bardzo zakaźne. Zmiany są nie tylko źródłem zakażenia dla otoczenia. Często pojedyncza zmiana jest powodem rozsiewu brodawek u tego samego pacjenta. Jest to związane ze zjawiskiem autoinokulacji (samozakażenia), gdzie pacjent sam przenosi wirusa w inne miejsce swojego ciała. Raz przebyte zakażenie wirusem HPV nie pozostawia trwałej odporności, co wiąże się z możliwością nawrotu choroby. Jakie są objawy? Fot. 2. Brodawka wirusowa Wikimedia Commons W zależności od lokalizacji i obrazu klinicznego rozróżnia się następujące typy brodawek wirusowych skóry: brodawki zwykłe - są to grudki o szorstkiej, nierównej powierzchni, barwy skóry zdrowej lub szarobrunatnej; mogą występować w każdym miejscu, ale najczęściej lokalizują się na rękach i stopach; czasami brodawki powstają na wałach paznokciowych lub nawet pod płytką paznokciową brodawki stóp - zmiany mogą mieć dwojaki charakter; lokalizują się najczęściej na podeszwie stopy; czasami wnikają głęboko w skórę pod wpływem ciężaru ciała, powodując stan zapalny i bolesność; w innym przypadku tworzą płaskie, szorstkie ogniska opisywane przez pacjentów jako skupiska drobnych brodawek brodawki płaskie (młodocianych) - są to płaskie, gładkie, często cielisto zabarwione grudki na skórze; wykwity te mogą występować wszędzie, ale na ogół lokalizują się na skórze twarzy i kończyn; zmiany mają tendencję do samoistnego ustępowania. Co zrobić w przypadku pojawienia się objawów? Należy się zgłosić do lekarza dermatologa. Jak lekarz ustala diagnozę? Rozpoznanie lekarz może ustalić na podstawie wywiadu i objawów dermatologicznych. Jak można leczyć brodawki wirusowe? Czy możliwe jest całkowite wyleczenie? Metody terapeutyczne obejmują leczenie zachowawcze i zabiegowe. Leczenie preparatami zewnętrznymi jest skuteczne przy zmianach o niewielkim nasileniu. Mechanizm działania tych leków polega na hamowaniu namnażania się komórek oraz wzmaga ich złuszczanie się w brodawkach. Ponadto niektóre preparaty mają działanie immunomodulujące. Oznacza to, że mogą pobudzać miejscową odporność w skórze. W przypadkach zmian bardziej nasilonych i niepoddających się leczeniu zachowawczemu skuteczne są metody zabiegowe, takie jak krioterapia ciekłym azotem lub podtlenkiem azotu, elektrochirurgiczne usunięcie brodawek, zastosowanie lasera CO2 lub chirurgiczne opracowanie zmian skórnych. Wybór metody jest zróżnicowany i dostosowywany indywidualnie przez lekarza dermatologa. Należy pamiętać, że wyżej wymienione sposoby leczenia są tylko metodami leczącymi objawy. Nie ma leku skutecznie eliminującego wirusa HPV ze skóry. Co robić, by uniknąć zachorowania? Mimo licznych badań nie udało się odkryć swoistych mechanizmów warunkujących wnikanie wirusa do skóry. Tym samym nieznane są sposoby zapobiegania zakażeniu tym wirusem. Chory musi mieć świadomość, że choroba jest zakaźna i kontakt ze zmianami skórnymi może spowodować zakażenie. Należy pamiętać o stosowaniu obuwia ochronnego w miejscach publicznego użytku, takich jak łaźnie, baseny, natryski. Mięczak zakaźny Jest to powszechnie występujące zakażenie skóry wywołane przez wirusa mięczaka zakaźnego (MCV). Choroba najczęściej występuje u dzieci w wieku szkolnym i u młodych dorosłych aktywnych seksualnie. Zakaźność jest duża. Do zakażenia dochodzi w wyniku bezpośredniego kontaktu fizycznego skóry ze zmianą chorobową. Dlatego też, podobnie jak w przypadku brodawek wirusowych, może dochodzić do przeszczepiania przez chorego zmian z jednego miejsca ciała na inne. Fot. 1. Mięczak zakaźny Fot. Wikimedia Commons Jakie są objawy? Choroba objawia się występowaniem guzków o gładkiej, kopulastej powierzchni, często z wgłębieniem w centrum, barwy skóry zdrowej lub białawej Wykwity najczęściej lokalizują się na skórze rąk, twarzy i narządów płciowych. Mogą zajmować też błony śluzowe. Co zrobić w przypadku takich objawów? W przypadku pojawienia się wyżej wymienionych objawów należy się zgłosić do dermatologa. Jak lekarz ustala diagnozę? Rozpoznanie lekarz może ustalić na podstawie wywiadu i objawów dermatologicznych. Jakie są możliwości leczenia? Czy możliwe jest całkowite wyleczenie? Choroba ma charakter samoograniczający, a zmiany ustępują samoistnie bez pozostawienia śladu. Może to trwać jednak wiele miesięcy. W leczeniu stosuje się chirurgiczne usuwanie guzków lub miejscowe preparaty, które powodują ustąpienie zmian. Po przebyciu choroby bardzo rzadko zmiany pojawiają się po raz drugi. Co robić, by uniknąć zachorowania? Zakaźność jest duża. Do zakażenia dochodzi w wyniku bezpośredniego kontaktu fizycznego skóry ze zmianą chorobową. Podobnie jak w przypadku wcześniej wspomnianych chorób wirusowych skóry nie ma specjalnych sposobów zapobiegania zakażeniu. Do zakażenia dochodzi często na basenach, w publicznych łazienkach, u dzieci w trakcie wspólnej zabawy.

wirusowe zapalenie skóry zdjęcia